ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΑΝΗΛΙΚΟΥ ΤΕΚΝΟΥ – ΡΥΘΜΙΣΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. Ν. 4800/21. ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΣΥΖΥΓΟΥ. ΑΝΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ – ΑΠΟΡΡΙΨΗ. Κατ’ αρχάς το συμφέρον του τέκνου, που στο Ν.4800/21, αναφέρεται ως ”βέλτιστο συμφέρον” συνιστά αόριστη νομική έννοια που εξειδικεύεται από το ουσιαστικό δικαστήριο, η κρίση του δε, υπόκειται στον αναιρετικό έλεγχο. Εν προκειμένω, το Εφετείο δέχθηκε, ότι η πλέον κατάλληλη να ασκήσει την επιμέλεια του ανήλικου τέκνου, είναι η εφεσίβλητη μητέρα του, διότι η ανάθεση από κοινού της επιμέλειας και στους δύο γονείς, οι οποίοι διαμένουν σε διαφορετικές πόλεις, θα απέβαινε σε βάρος του ανηλίκου – Με βάση τις παραδοχές αυτές, το Εφετείο δεν στέρησε την προσβαλλόμενη απόφασή του από νόμιμη βάση και είναι αβάσιμος ο πρώτος λόγος αναιρέσεως, από τον αρ. 19 του άρθρου 559 ΚΠολΔ. Επίσης, αναφορικά με τη ρύθμιση της επικοινωνίας του εκκαλούντος/αναιρεσείοντος με το τέκνο, το Εφετείο, δεν στέρησε την απόφασή του από νόμιμη βάση, ως προς το ζήτημα του καθορισμού του τόπου παραλαβής και παράδοσης του ανηλίκου. Περαιτέρω, το Εφετείο επικύρωσε την απόφαση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, όσον αφορά την υποχρέωση του εναγομένου να καταβάλει στην ενάγουσα διατροφή για την ίδια (250 ευρώ μηνιαίως) – Κρίνεται ότι το Εφετείο, δεχόμενο ότι η έγγαμη συμβίωση των διαδίκων διακόπηκε από εύλογη για την αναιρεσίβλητη αιτία δεν στέρησε την προσβαλλόμενη απόφασή του από νόμιμη βάση. Απορρίπτει ως αβάσιμο και τον εκ του άρθρου 559 αριθ. 11 γ’ ΚΠολΔ, λόγο αναιρέσεως, με τον οποίο ο αναιρεσείων μέμφεται την προσβαλλόμενη για τη μη λήψη υπόψη όλων των αποδεικτικών μέσων. Τέλος, το Εφετείο, εμμέσως πλην σαφώς, έλαβε υπόψη όλες τις διατάξεις, για τον προσδιορισμό των εισοδημάτων του αναιρεσείοντος από την εργασία του και των αναγκών του ανηλίκου τέκνου και ο εκ του αρ. 1 του άρθρου 559 ΚΠολΔ λόγος αναιρέσεως είναι αβάσιμος. Απορρίπτει την αναίρεση.