ΕΦΚΑ – ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ – Ν.4387/16 – ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ ΟΛ ΣτΕ – ΔΥΣΜΕΝΗΣ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΜΙΣΘΩΤΩΝ – ΣΥΝΤΑΓΜΑ – ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ. ΑΓΩΓΗ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ – ΑΠΟΖΗΜΙΩΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΕΦΚΑ. ΕΦΕΣΗ. Αγωγή δικηγόρου, με αίτημα να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του εναγόμενου e-ΕΦΚΑ να του καταβάλει, κυρίως κατ’ αρ. 105-106 του ΕισΝΑΚ, το ποσό που αντιστοιχεί σε απαίτησή του από ασφαλιστικές εισφορές, που κατέβαλε, από 1.1.2017 έως 31.5.2019, με βάση τις διατάξεις του άρθρου 39 του ν.4387/2016 και της υπ’αρ. ΥΑ 61502/3399/30.12.2016, ως προς τις οποίες προέβαλε ότι αντίκεινται στο Σύνταγμα και στο άρθρο 1 του ΠΠΠ της ΕΣΔΑ. Έχει ήδη κριθεί, με την υπ’ αρ. 1880/2019 απόφαση της Ολ του ΣτΕ ότι, αντίθετα με την πρόθεση του νομοθέτη για εγκαθίδρυση ενός συστήματος κοινωνικής ασφαλίσεως διεπόμενου από την αρχή της ισονομίας, οι ενιαίοι κανόνες ασφαλιστικών εισφορών έχουν ως συνέπεια την εκδήλως δυσμενή διάκριση των αυτοαπασχολούμενων, των ελευθέρων επαγγελματιών και των αγροτών έναντι των μισθωτών, η οποία καθιστά τις ρυθμίσεις του ν. 4387/2016, όσον αφορά τις εισφορές υγειονομικής περιθάλψεως, αντίθετες στην συνταγματική αρχή της ισότητας. Επίσης, με την ως άνω απόφαση, νοήθηκε αναδρομικός χαρακτήρας της ακυρώσεως των επίμαχων κανονιστικών αποφάσεων για όσους ασφαλισμένους είχαν ασκήσει σχετικώς ένδικα μέσα ή βοηθήματα μέχρι το χρόνο δημοσιεύσεώς της. Το παρόν, λοιπόν, Δικαστήριο κρίνει ότι έσφαλε το πρωτόδικο δικαστήριο δεχόμενο ότι δεν θεμελιώνεται αποζημιωτική ευθύνη του εναγόμενου. Υπό τα ως άνω δεδομένα και εφόσον, ως προς το ποσό της αποζημιωτικής αξιώσεως, δεν προβάλλεται καμία αμφισβήτηση εκ μέρους του εναγόμενου, κρίνεται ότι το ποσό της αποζημίωσης του ασφαλισμένου ισούται με αυτό του οικείου αιτήματος της ένδικης αγωγής. Δέχεται την αγωγή – Δέχεται την έφεση.[Βλ. και την υπ’ αρ.1880/19 της Ολ του ΣτΕ]
info@nomotelia.gr