ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΙ – ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ – Ν.2521/97 – ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ Α’ ΤΑΞΗΣ ΤΟΥ ΝΣΚ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΜΕ ΤΟ ΒΑΘΜΟ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΗ – ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΑΠΟΔΟΧΩΝ – ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΚΑΤ’ ΑΡ. 105 ΕισΝΑΚ. ΕΦΕΣΗ. Στην προκειμένη περίπτωση, η ενάγουσα/εφεσίβλητη, εν ενεργεία δικαστική λειτουργός, εξέθετε στην αγωγή της, επικαλούμενη τα άρθρα 66 παρ. 1 και 2 του ν. 1756/1988, 44 παρ. 2 του ν. 3086/2002 και 57 του ν. 3691/2008, ότι ο Δικαστικός Αντιπρόσωπος Α΄ Τάξεως του Ν.Σ.Κ. μόλις συμπληρώσει δεκαεπτά (17) έτη υπηρεσίας λαμβάνει δεύτερη μισθολογική προσαύξηση (λόγω μη προαγωγής), αντιθέτως, ο Δικαστικός Λειτουργός με το βαθμό του Πρωτοδίκη, ναι μεν μετά τη συμπλήρωση επτά (7) ετών υπηρεσίας λαμβάνει και αυτός αποδοχές Προέδρου Πρωτοδικών, πλην όμως μετά τη συμπλήρωση δώδεκα ετών (12) συνολικής δικαστικής υπηρεσίας δεν λαμβάνει καμία απολύτως μισθολογική προσαύξηση, προαγόμενος, δε, στο βαθμό του Προέδρου Πρωτοδικών εξακολουθεί να λαμβάνει τον ίδιο ακριβώς μισθό – Ισχυρίστηκε δε, ότι με την ευμενή για τους Δικαστικούς Αντιπροσώπους Α’ Τάξεως του Ν.Σ.Κ., ρύθμιση της παρ. 10 του άρθρου 10 του ν. 2521/1997, ως ισχύει μετά το ν. 3691/2008, παραβιάζονται η επιταγή του άρθρου 88 παρ. 2 του Συντάγματος και η συνταγματική αρχή της ισότητας του νόμου και ζήτησε, κατ’ άρθρο 105 ΕισΝΑΚ, το ποσό των 8.723,62 ευρώ, για τις διαφορές του βασικού μισθού και του επιδόματος χρόνου υπηρεσίας, μεταξύ αυτών που έλαβε και αυτών που θα λάμβανε ο Δικαστικός Αντιπρόσωπος Α΄ Τάξεως του Ν.Σ.Κ. με υπηρεσία άνω των δέκα επτά (17) ετών. Με την εκκαλούμενη απόφαση ορθώς κριθήκε ότι οι διατάξεις του άρθρου 57 του ν. 3691/2008, παραβιάζουν την απορρέουσα από το άρθρο 88 παρ. 2 του Συντάγματος επιταγή, καθώς και τη συνταγματική αρχή της ισότητας του νόμου, καθόσον εισάγουν δυσμενή διάκριση μη επιβαλλόμενη από λόγους κοινωνικού ή δημοσίου συμφέροντος. Συνεπώς, η εφεσίβλητος, ο διορισμός της οποίας ανάγεται στις 1-8-2002, είχε, κατά την 1η-2-2020, συμπληρώσει υπηρεσία δεκαεπτά (17) ετών και δικαιούται να λάβει, από 1ης.2-2020 και έως τις 30-6-2022, την επίμαχη προσαύξηση επί των αποδοχών της και θεμελιώνεται αξίωση αποζημίωσης, ισούμενης προς το ποσό των αποδοχών που στερήθηκε. Απορρίπτει την έφεση του Δημοσίου κατά της υπ’ αρ. 152/2023 απόφασης του ΜονΔιοικΠρωτΛάρισας.