ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΕΙΨΕΙΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΚΑΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΠΡΟΔΙΚΑΣΙΑΣ – ΑΣΚΗΣΗ ΑΓΩΓΗΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΤ’ ΑΡ. 105 ΕισΝΑΚ – ΕΛΛΕΙΨΗ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ – ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΑΓΩΓΗΣ – ΕΛΛΕΙΨΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ. ΔΕΚΤΗ Η ΕΦΕΣΗ. Με την κρινόμενη έφεση επιδιώκεται η εξαφάνιση της οριστικής απόφασης, που απέρριψε την αγωγή του ήδη εκκαλούντος, με την οποία αυτός ζητούσε να αναγνωρισθεί, βάσει του άρθρου 105 του ΕισΝΑΚ, η υποχρέωση του εφεσιβλήτου να του καταβάλει, νομιμοτόκως, το ποσό των 60.000 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστη εξαιτίας παράνομων πράξεων και παραλείψεων εισαγγελικών λειτουργών και οργάνων της Ελληνικής Αστυνομίας. Η ένδικη αγωγή με την οποία ζητείτο αποζημίωση από παράνομες πράξεις και παραλείψεις εισαγγελικών λειτουργών και αστυνομικών οργάνων στα πλαίσια της ποινικής προδικασίας, ήτοι ως οργάνων της δικαστικής λειτουργίας, είναι απαράδεκτη, διότι δεν έχει ακόμη καθορισθεί νομοθετικά το πλαίσιο για τους όρους του παρανόμου των πράξεων ή παραλείψεων των οργάνων της δικαστικής λειτουργίας κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, την έκταση των σχετικών αποζημιωτικών αξιώσεων και τα αρμόδια δικαστήρια, η ζημία δε, αυτή δεν μπορεί να αποκατασταθεί, ούτε με τους όρους και τις προϋποθέσεις του άρθρου 105 του ΕισΝΑΚ, ούτε με ευθεία επίκληση του άρθρου 4 παρ. 5 του Συντ. Επομένως, έσφαλε το πρωτοβάθμιο δικαστήριο καθ’ ό μέρος έκρινε αντιθέτως και δίκασε κατ’ ουσίαν αγωγή επί της οποίας δεν είχε δικαιοδοσία. Δέχεται την έφεση κατά της υπ’αρ. 609/2021απόφασης του ΜονΔιοικΠρωτΗρακλείου.