ΙΑΤΡΟΙ ΙΚΑ – ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΤΑΞΗ ΣΕ ΔΥΠΕ – ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ – ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΑΠΟΔΟΧΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΔΟΜΑΤΩΝ -Ν. 4093/12 ΚΑΙ Ν. 4472/17 – ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΑΠΟΔΟΧΩΝ. ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ. ΕΦΕΣΗ. Αγωγή ιατρών, απασχολούμενων – κατά το παρελθόν – στο Ι.Κ.Α., οι οποίοι κατ’ εφαρμογή του Ν. 4238/2014 μεταφέρθηκαν και εντάχθηκαν στο εναγόμενο την 31-12-2014 , το οποίο προέβη αντισυνταγματικά σε περικοπές, δυνάμει του ν.4093/2012 και ν.4472/2017, στο μισθό τους και στα επιδόματα και ζητούσαν με την αγωγή τους να τους καταβάλει τις διαφορές αποδοχών τους. Κατ’ αρχάς οι ενάγοντες εξακολουθούν να συνδέονται με το εναγόμενο με συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και ως εκ τούτου τα πολιτικά δικαστήρια έχουν δικαιοδοσία. Επίσης, οι διατάξεις των άρθρων 138-140 του ν. 4472/2017, με τις οποίες καθορίστηκε ο βασικός μισθός, τα επιδόματα και τα ωρομίσθια εφημεριών των ιατρών του Ε.Σ.Υ., στο πλαίσιο θεσμοθετήσεως εξ υπαρχής νέου ειδικού μισθολογίου, αντίκεινται στο Σύνταγμα κι ως εκ τούτου ο σχετικός λόγος της έφεσης πρέπει να απορριφθεί ως μη νόμιμος. Επίσης, ο λόγος της έφεσης, αναφορικά με το ποσό των 35 ευρώ ως οικογενειακή παροχή. πρέπει να απορριφθεί ως μη νόμιμος, διότι δεν έχει υποβληθεί ενώπιον του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου. Ορθώς δε, το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο υπολόγισε το χρονοεπίδομα με βάση το άρθρο 30 του ν.3205/2003 και πάντα με τους βασικούς μισθούς των εφεσίβλητων, όπως ίσχυαν πριν το Ν. 4093/2012 σύμφωνα με το αγωγικό αίτημα. Τέλος, στην προκειμένη περίπτωση το εκκαλούν ΔΥΠΕ, αποτελεί οιονεί καθολικό διάδοχο του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ στον οποίο μεταβιβάστηκαν όλες οι εργασιακές σχέσεις των εναγόντων ιατρών, με αποτέλεσμα οι σε βάρος του απαιτήσεις να παραγράφονται μετά από πενταετία κι έτσι ο σχετικός λόγος της έφεσης είναι απορριπτέος ως αβάσιμος. Aπορρίπτει την έφεση.