ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ – ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ – ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΟΙ ΧΩΡΟΙ – ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΑΥΘΑΙΡΕΤΟΥ ΚΤΙΣΜΑΤΟΣ ΣΕ ΔΩΜΑ – ΕΛΛΕΙΨΗ ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ. ΔΕΣΜΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ ΑΝΑΙΡΕΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ – ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΑΡΑΠΟΜΠΗΣ. Οι ενάγοντες ιστορούσαν ότι καθένας από αυτούς και ο εναγόμενος είναι συνιδιοκτήτης οριζόντιων ιδιοκτησιών πολυώροφης οικοδομής και ισχυρίζονται ότι ο εναγόµενος, αυθαίρετα και χωρίς τη συναίνεση των λοιπών συνιδιοκτητών, ξεκίνησε εργασίες διαµόρφωσης του κοινόχρηστου κτίσµατος στο δώµα σε χώρο κύριας κατοικίας, ισχυριζόµενος δε ότι είναι αποκλειστικός κύριος εν λόγω κτίσµατος, αντικατέστησε δε, την κλειδαριά, χωρίς να τους παραδώσει το νέο κλειδί, µε αποτέλεσµα, έκτοτε, να εµποδίζεται η πρόσβασή τους σε αυτό. Όπως έγινε δεκτό με την υπ’ αρ. 1204/2022 απόφαση του ΑΠ, η κρίση της οποίας δεσμεύει το Δικαστήριο, ως το δικαστήριο της παραπομπής, η χορηγηθείσα, με απόφαση του Νομάρχη, εξαίρεση από την κατεδάφιση του ενδίκου αυθαίρετου κτίσματος, για την οποία επιβλήθηκε πρόστιμο και μετά την έκδοση της οποίας εξαιρούνται, το μεν κτίσμα, της απαγόρευσης μεταβιβάσεως και συστάσεως επ’ αυτού εμπραγμάτου δικαιώματος, οι δε ιδιοκτήτες και μηχανικοί, της επιβολής σε βάρος τους ποινικών και διοικητικών κυρώσεων, επέρχονται δηλαδή όλες οι συνέπειες της νομιμοποιήσεως αυθαιρέτων, συνιστά νομιμοποίηση αυτού, μετά την οποία οι υπόλοιποι ιδιοκτήτες δεν έχουν το δικαίωμα, επικαλούμενοι τη στέρηση της χρήσεως από αυτούς του κοινόκτητου και κοινόχρηστου δώματος, να ζητήσουν με αγωγή την επαναφορά των πραγμάτων στην προηγούμενη κατάσταση, όπως εν προκειμένω. Έσφαλε, λοιπόν, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο δέχθηκε ότι το ένδικο κτίσμα στο δώμα ανήκει στους κοινόκτητους και κοινόχρηστους χώρους αυτής. Απορρίπτει την αγωγή – Δέχεται την έφεση.